მიღებულა გადაწყვეტილება, რომ საქართველო 2025 წელს იქნება ენერგეტიკული გაერთიანების პრეზიდენტი ქვეყანა, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტია, - ამის შესახებ „იმედის დილაში“ რუბრიკა Business Insider Georgia-ში Business Insider Georgia-სა და ეკონომიკური ფორუმის დამფუძნებელმა გიორგი აბაშიშვილმა განაცხადა.
აბაშიშვილის თქმით, ეს საქართველოსთვის კიდევ ერთი აღიარებაა.
ენერგეტიკულ თემებზე საუბრის დაწყებამდე გიორგი აბაშიშვილმა კიდევ ერთხელ აღნიშნა, რომ ქართული ბიზნესი გაფიცვების შესახებ მოწოდებას არ დაემორჩილა და თავისი საქმის კეთებას განაგრობს.
„ქართულმა ბიზნესმა კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ არ ექვემდებარება პროპაგანდისტულ და წარუმატებელი საჯარო მოხელეების შეძახილებს, რომლებმაც, კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, რომ საჯარო სამსახურის შემდგომ ვერ იპოვეს საკუთარი თავი ვერსად. არც ერთი სოლიდური ბიზნესი არც 1%-ით არ დაექვემდებარა ე.წ. გაფიცვებისა თუ მსგავსი ტიპის მოწოდებებს.
მე ჟურნალისტი არ ვარ და ბევრი ტექნიკური წუნი მაქვს, შეიძლება ჟურნალისტი უკეთესად საუბრობს მაგრამ, ანალოგიურად მინდა მივმართო ჟურნალისტებს, რომლებიც ეკონომიკაზე ლაპარაკობენ, რომ ცოტა მეტი წავიკითხოთ ხოლმე ამ თემაზე. მე ნიკოლეიშვილი მამეცადინებს ხოლმე და მე შემიძლია რაღაც წიგნები გირჩიოთ, რომელიც ეკონომიკაში გაცნობიერებაში დაგეხმარებათ.
დავიწყოთ Business Insider Georgia ენერგეტიკული თემით. დღეს ძალიან მნიშვნელოვანი თემა გვაქვს. სხვათა შორის გუშინ გაჟღერდა უმნიშვნელოვანესი ფაქტი, მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება, რომ საქართველო 2025 წელს იქნება ენერგეტიკული გაერთიანების პრეზიდენტი ქვეყანა, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტია. კიდევ ერთი აღიარებაა ამ ნაწილის საქართველოსი. როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ენერგეტიკულ გაერთიანებაზე, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ენერგეტიკული გაერთიანების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მიმართულება სხვა მიმართულებებთან ერთად არის წევრი ქვეყნების ენერგეტიკული უსაფრთხოების და ენერგო დაკავშირებადების უზრუნველყოფა. წევრებს ყოველთვის სჭირდებათ საერთო ენერგეტიკული უსაფრთხოების ქოლგის შექმნა და ეს ყველაფერი კი ერთმანეთთან დაკავშირებადბით მიიღწევა.
დღეს ჩვენ ვსაუბრობთ ენერგეტიკაზე, თუ რას ნიშნავს ეს ევროპის ენერგეტიკული უსაფრთხოება და საქართველოს ენერგეტიკული უსაფრთხოება, რა როლი აქვს ევროპის ენერგეტიკული უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ნაწილში. ენერგეტიკული უსაფრთხოების თემა ყოველთვის აქტუალური იყო და განსაკუთრებით აქტუალური გახდა რუსეთის უკრაინაში შეჭრის შემდგომ, როცა დაიწყო ევროკავშირმა ალტერნატიული გზების ძიება.
როდესაც ენერგეტიკაზე ვსაუბრობთ აუცილებლად უნდა ვისაუბროთ ნავთობზეც, ბუნებრივი აირის მოწოდებაზე, ელექტროენერგიაზე და ყველა მიმართულებით მოვიცვათ ეს თემა.
მოდით ვნახოთ თუ როგორ ხდება დღეს რუსული ნავთობის მიწოდება, რომელიც ერთის მხრივ არის სანქციების ქვეშ. თუ როგორ ხდება გარკვეულწილად სანქციებიდან თავის არიდება და მიწოდება ევროკავშირისთვის, მათ შორის დიდი ბრიტანეთისთვის, აშშ-სთვის და იაპონიისთვის.
ვიყენებ ყველაზე ავტორიტეტულ წყაროს (CREA) და ამ შემთხვევაში არ ვიყენებ ქართულ წყაროებს. და ამ უცხოური წყაროს მაგალითზე დავაკვირდეთ, როგორ ხდება რუსული ნავთობის მიწოდება ავსტრალიისთვის, კანადისთვის, ევროკავშირისთვის, დიდი ბრიტანეთისთვის, აშშ-სთვის და იაპონიისთვის.
რუსული ნავთობი პირველ რიგში ხვდება ჩინეთში, ინდოეთში, სინგაპურში, თურქეთში. და სწორედ ამ ქვეყნებიდან შემდგომ ხდება შეძენა შემდგომ მათ შორის ევროკავშირის მიერ. ანუ რუსული ნავთობის ემბარგომ იპოვა გარკვეული ტიპის გამოსავალი და სწორედ მესამე ქვეყნების გავლით ხვდება ევროკავშირში. ეს არის გარკვეული ირიბი გზები, რითაც ხდება თავის მოტყუება, რომ რუსეთისგან ვინმე რამეს არ ყიდულობს.
ხშირად არის საუბარი იმაზე, თუ რატომ შემოაქვს საქართველოს საწვავი რუსეთიდან. შემოაქვს მათ შორის იმისთვის, რომ 1 ლიტრი ბენზინის ფასი 5-6 ლარი არ იყოს და რაღაცნაირად დაბალანსდეს, რადგანაც სოციალური კომპონენტი ამ შემთხვევაში არის გასათვალისწინებელი. თორემ დიდი სიამოვნებით არაფერს არ ვიყიდდით რუსეთიდან. მე პირადად არც ერთი რუსული ნივთი არ მაქვს, ეს შემიძლია სიამაყით აღვნიშნო.
დავაკვირდეთ თუ როგორ ხდება ევროპის მომარაგება/უზრუნველყოფა და განვიხილოთ 2023 წლის მონაცემები, 21%-ით არის შემცირებული რუსეთის მიერ ბუნებრივი აირით პირდაპირი გზით მომარაგება. ამ კუთხით ძალიან საინტერესოა აზერბაიჯანის როლის გამოკვეთა. როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ აზერბაიჯანს როლზე რა თქმა უნდა იგულისხმება საქართველოს ნაწილიც. აზერბაიჯანის წილი 7%-ია, რაც +1%-ია ერთი წლის განმავლობაში.
ევროპის მიერ ბუნებრივი არის იმპორტის სტატისტიკას თუ დავაკვირდებით, რომელიც 2024-2023 წლებში მეორე კვარტლების შედეგს ასახავს, აქაც აზერბაიჯანის წილი 6,2%-დან 7,3%-მდე ზრდას აჩვენებს. ანუ აზერბაიჯანი ამ ნაწილში კიდევ ერთხელაა გამოკვეთილი.
რაც შეეხება ნავთობის ტრანსპორტირების თემას, 2023 წლის მეორე კვარტალში აზერბაიჯანი საერთოდ არ ფიგურირებს, მაგრამ 2024 წლის მეორე კვარტალში აზერბაიჯანი უკვე ჩნდება და მისი წილი 3,4%-ია. ჩვენი რეგიონის როლი კიდევ ერთხელ იკვეთება და წლიდან წლამდე, კვარტლიდან კვარტლამდე იზრდება. თუ დავაკვირდებით როგორ ხდება ნავთობის მიწოდება და სად არის აქ საქართველოს როლი. ხაზი მინდა გავუსვა, რომ როცა ევროპის ენერგეტიკულ უსაფრთხოებაზე ვლაპარაკობთ, საქართველოს როლი არის გამოსაკვეთი. საქართველოს გარეშე როგორ შეიძლება ჯეიჰანით და სუფსით ხდებოდეს ნავთობის მიწოდება. ყველა შემთხვევაში ვსაუბრობთ საქართველოს გამოკვეთილ როლზე. ჭირდება თუ არა ევროკავშირს საქართველო? თუ მხოლოდ საქართველოს სჭირდება ევროკავშირი? რა თქმა უნდა პასუხი ცალსახაა, რომ ერთმანეთი გვჭირდება. საქართველო არის ევროპის ორგანული ნაწილი და აუცილებლად ვიქნებით ევროკავშირის წევრი ქვეყანა, და ბუნებრივია, რომ ჩვენ საერთო ენერგეტიკულ უსაფრთხოებას ვაშენებთ.
ბუნებრივი აირის მიწოდების ნაწილში TAP და TANAP შახ-დენიზი 2-ის უმნიშვნელოვანესი ნაწილი, როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ევროპის ბუნებრივი აირით მომარაგებაზე. აქაც ვნახეთ მზარდი ციფრები. საქართველოს როლი არის განუზომელი
რაც შეეხება შავი ზღვის წყალქვეშა კაბელს, პროექტით ხდება პირდაპირ საქართველოს დაკავშირება რუმინეთთან და ბულგარეთთან. ჩვენ შია დერეფანზე არაერთხელ გვისაუბრია და ამ კუთხით ბულგარეთი და რუმინეთი მნიშვნელოვანი ქვეყნებია. ხაზი მინდა გავუსვა იმ მავნებლობას, რომელიც საქართველოში ჰესების წინააღმდეგ ხდება, სწორედ რუსული საქმის გამკეთებელი ხალხი დღეს ბიზნესებს მოუწოდებს გაფიცვებისკენ, საბედნიეროდ სრულიად წარუმატებლად. ეს ის ხალხია, ნამოხვანის მიერ გამომუშავებულ ელექტროენერგიას რომ შავი ზღვის კაბელში გაევლო ხელი შეუშალა“, - განაცხადა გიორგი აბაშიშვილმა.
უახლესი
