სადაზღვევო კომპანიის ვალდებულებები სადაზღვევო მომსახურების გაწევისას
სადაზღვევო სფეროში მოქმედი რეგულაციები მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტია მომხმარებელთა უფლებების დაცვისთვის, თუმცა არაერთი კითხვა კვლავაც აქტუალურია: იცის თუ არა დაზღვეულმა, რა უფლებებით სარგებლობს სადაზღვევო პროდუქტის მიღებისას და როგორ უნდა დაიცვას საკუთარი ინტერესი სადაზღვევო კომპანიასთან ურთიერთობისას? ამ საკითხებზე მნიშვნელოვან ინფორმაციას გვიზიარებს იურიდიული ფირმა "ბი ვი ქონსალთინგის" მმართველი პარტნიორი - ვახტანგ შურღაია.
უპირველეს ყოვლისა, უნდა აღინიშნოს, რომ „დაზღვევის შესახებ“ საქართველოს კანონის თანახმად, მომხმარებლად განიხილება:
ა) სადაზღვევო მომსახურების მიღების განზრახვის მქონე ფიზიკური პირი ან დაზღვევის ხელშეკრულების დადების ეტაპზე დამზღვევი ფიზიკური პირი;
ბ) დამზღვევი, დაზღვეული, მოსარგებლე ან/და მესამე (სამოქალაქო პასუხისმგებლობის დაზღვევიდან გამომდინარე პირი, რომელსაც ზიანი მიადგა) პირი, დაზღვევის ხელშეკრულებიდან გამომდინარე ვალდებულებების შესრულების ყველა ეტაპზე.
მომხმარებლის უფლებების დაცვის სამართლებრივი ჩარჩო გვხვდება როგორც „დაზღვევის შესახებ“ საქართველოს კანონში, ისე სხვადასხვა კანონქვემდებარე აქტებში. მაგალითისათვის, საქართველოს დაზღვევის სახელმწიფო ზედამხედველობის სამსახურის უფროსის ბრძანება „მზღვეველის მიერ სადაზღვევო მომსახურების გაწევისას მომხმარებელთა უფლებების დაცვის შესახებ ინსტრუქციის დამტკიცების შესახებ“ (შემდგომში - ინსტრუქცია) სადაზღვევო პროდუქტის მიღებისას მომხმარებელს ანიჭებს რიგ უფლებებს:
1. ამომწურავი ინფორმაციის მიღების უფლება - ხსენებული ინსტრუქციის თანახმად, მზღვეველმა უნდა უზრუნველყოს მომხმარებლისათვის სადაზღვევო მომსახურების თითოეული ეტაპის შესახებ სრული, აუცილებელი, გასაგები, უტყუარი და თავისდროული ინფორმაციის თანმიმდევრული მიწოდება, რაც მომხმარებელს არ უბიძგებს ისეთი გადაწყვეტილების მიღებისაკენ, რომელსაც იგი არ მიიღებდა უტყუარი და სრული ინფორმაციის ფლობის პირობებში.
ინსტრუქცია ასევე ადგენს სპეციფიკურ მოთხოვნას „ხელშეკრულების მნიშვნელოვანი პირობების“ გაცნობასთან დაკავშირებით. კერძოდ, მზღვეველს ეკისრება „ხელშეკრულების მნიშვნელოვანი პირობების“ დასახელებით ხელშეკრულებაზე თავსართის დართვის ამავე ინსტრუქციით დადგენილი დიზაინით/ფორმით (ტექსტის ზომა და სხვა ტექნიკური პარამეტრები). მსგავს მნიშვნელოვან პირობას წარმოადგენს, მაგალითად, სადაზღვევო თანხის ოდენობა, ხელშეკრულების შეწყვეტის პირობები, ინფორმაცია საზედამხედველო ორგანოს შესახებ და სხვა.
2. ხელშეკრულებაზე უარის თქმის უფლება - სადაზღვევო ხელშეკრულებაზე უარის თქმის უფლება წარმოადგენს მომხმარებლის დაცვის მნიშვნელოვან გარანტიას, რომელიც უზრუნველყოფს მის უფლებას, გაიაზროს და გადააფასოს ხელშეკრულების პირობები მისი დადების შემდგომ გარკვეულ ვადაში: სიცოცხლის დაზღვევის შემთხვევაში - 30 დღის, ხოლო დისტანციურად ან სარეწის გარეთ დადებული ხელშეკრულების შემთხვევაში - 14 დღის განმავლობაში. ამ პერიოდში მომხმარებელს შეუძლია, უარი თქვას ხელშეკრულებაზე ყოველგვარი საფუძვლის და ჯარიმის გადახდის გარეშე.
3. მზღვეველის ვალდებულებები დაზღვევის ხელშეკრულების დადების შემდეგ - მზღვეველს ეკისრება ვალდებულება, დაზღვევის ხელშეკრულების დადების შემდეგაც უზრუნველყოს მომხმარებლის დროული და გამჭვირვალე ინფორმირება ყველა მნიშვნელოვან საკითხზე — იქნება ეს ხელშეკრულების პირობების ცვლილება, საკომუნიკაციო საშუალებების შერჩევა, გადასახდელი თანხების ოდენობა თუ მომსახურების შეზღუდვის წინასწარი შეტყობინება. მომხმარებელს უფლება აქვს, მიიღოს საჭირო დოკუმენტაცია მოთხოვნისთანავე და ყოველგვარი დამატებითი გადასახადის გარეშე. აღნიშნული ვალდებულებები უზრუნველყოფს მომხმარებლის დაცვას და საშუალებას აძლევს მას, გაითვალისწინოს ფინანსური ვალდებულებები, რაც ქმნის კონტროლირებად და სანდო სახელშეკრულებო ურთიერთობას.
4. პრეტენზიის/საჩივრის შეტანის უფლება - ინსტრუქცია ავალდებულებს მზღვეველს, განსაზღვროს პრეტენზიების განხილვაზე პასუხისმგებელი დამოუკიდებელი სტრუქტურული ერთეული/პირი და შეიმუშაოს შესაბამისი პროცედურები საჩივრების განსახილველად. დამატებით, „დაზღვევის შესახებ“ საქართველოს კანონიმომხმარებელს ანიჭებს უფლებას, მზღვეველის მიერ ნაკისრი ვალდებულებების ჯეროვნად შეუსრულებლობის შემთხვევაში მიმართოს მზღვეველის შესაბამის სტრუქტურულ ერთეულს, სასამართლოს ან/და ნებისმიერ სხვა უფლებამოსილ საჯარო/კერძო დაწესებულებას, ხოლო მზღვეველის მიერ მისი უფლებების დარღვევის შემთხვევაში − მიმართოს აგრეთვე საქართველოს დაზღვევის სახელმწიფო ზედამხედველობის სამსახურს. დამატებით, იმ შემთხვევაში, თუ მზღვეველი არ დაიცავს ინსტრუქციით გათვალისწინებულ მოთხოვნებს, სამსახური უფლებამოსილია, გამოიყენოს ამავე კანონით გათვალისწინებული სანქციები.
მომხმარებლისთვის, როგორც სადაზღვევო პროდუქტის მიმღებისთვის, მოქმედი რეგულაციები მნიშვნელოვან დაცვის მექანიზმებს უზრუნველყოფს. ისინი გარანტიას აძლევს მომხმარებელს, მიიღოს სრული და გამჭვირვალე ინფორმაცია, გაეცნოს ხელშეკრულების პირობებს მარტივად, გასაგები ფორმით და საჭიროების შემთხვევაში უარი თქვას ხელშეკრულებაზე უპრობლემოდ, ყოველგვარი დამატებითი გადასახდელის გარეშე. ამავე დროს, რეგულაციები ავალდებულებს სადაზღვევო ორგანიზაციებს, უზრუნველყონ მომსახურების მაღალი სტანდარტი და პასუხისმგებლობიანი ურთიერთობა. შესაბამისად, მომხმარებლებს წვდომა აქვთ სამართლებრივად დაცულ, პროგნოზირებად სახელშეკრულებო ურთიერთობაზე, რაც აძლევს მათ შესაძლებლობას, მიიღონ ინფორმირებული გადაწყვეტილებები.
დღის ტოპ 10 სიახლე
მარიამ ქვრივიშვილმა დიდი ბრიტანეთის ელჩთან ორმხრივი ურთიერთობის პრიორიტეტული მიმართულებები განიხილა
სხვა სიახლეები
02.10.2025.11:14
2025 წელს საქართველოს პარლამენტმა მიიღო საკანონმდებლო ცვლილებების პაკეტი, რომლის ნაწილიც ძალაში შევიდა 5 სექტემბერს. შედეგად, ცვლილებები შევიდა როგორც საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსში, ისე - სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსსა და სხვა საკანონმდებლო აქტებში. იურიდიული ფირმა ბი ვი ქონსალთინგის მმართველი პარტნიორი ვახტანგ შურღაია საუბრობს იმ მნიშვნელოვან საკითხებზე, რომლებიც დარეგულირდა ახალი მოწესრიგებით.
ზემოხსენებული საკანონმდებლო ცვლილებების საყურადღებო შედეგს წარმოადგენს საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსში დამატებული XVII1 თავი, რომელიც შეეხება დაზარალებულის კომპენსაციას. შედეგად, სასამართლოს გამამტყუნებელი განაჩენით დაზარალებულის კომპენსაციის გადახდის ვალდებულება (თანმიმდევრობით) ეკისრებათ როგორც მსჯავრდებულს მის საკუთრებაში არსებული ქონებიდან, ისე - მსჯავრდებულის ახლო ნათესავს ან სხვა პირს, რომელმაც მსჯავრდებულისაგან მიიღო ამავე მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის შედეგად ქონება უსასყიდლოდ/საბაზრო ღირებულებაზე დაბალ ფასად ან სასყიდლით, როდესაც იგი დამნაშავედაა ცნობილი უკანონო შემოსავლის ლეგალიზაციისათვის.
მნიშვნელოვანია ის უზრუნველყოფის ღონისძიებები, რომლებიც ცვლილებების შედეგად შეიძლება იქნას გამოყენებული დაზარალებულის კომპენსაციის გადახდისათვის.სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის თანახმად, ეს შეიძლება იყოს როგორც ყადაღა, ისე - მსჯავრდებულისათვის საქართველოდან გასვლის აკრძალვა 16 წლის ვადით. თუმცა, კანონმდებელმა გასვლის აკრძალვის გამოყენებისათვის დაადგინა ერთდროულად 3 აუცილებელი წინაპირობა:
ა) დაზარალებული არ უნდა აცხადებდეს უარს მსჯავრდებულისათვის საქართველოდან გასვლის აკრძალვაზე;
ბ) მსჯავრდებული დამნაშავედ უნდა იყოს ცნობილი დიდი ოდენობით თაღლითობისთვის, დიდი ოდენობით ქონების მიღების მიზნით გამოძალვისათვის, დიდი ოდენობით მითვისების/გაფლანგვისათვის ან საპროცესო კოდექსის 1657 მუხლის 1-ელი ნაწილით გათვალისწინებული სხვა დანაშაულისათვის;
გ) მსჯავრდებული უნდა იყოს საქართველოს მოქალაქე ან სტატუსის მქონე მოქალაქეობის არმქონე პირი (მაგ. დროებითი ბინადრობის ნებართვის მქონე).
გასათვალისწინებელია, რომ დაზარალებულს სისხლის სამართლის კოდექსის ამ თავით გათვალისწინებული ღონისძიების გამოყენების მიუხედავად არ ეზღუდება ზიანის ანაზღაურების მოთხოვნის უფლება სამოქალაქო-სამართლებრივი წესით.
დამატებით, 2025 წლის 19 სექტემბრიდან ძალაში შევიდა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსში დამატებული ახალი დანაშაული, რაც გულისხმობს მსჯავრდებულთან უკანონო გარიგების დადებას. კერძოდ, ისჯება როგორც მსჯავრდებულის მიერ, რომელსაც არ აუნაზღაურებია დაზარალებულისთვის მიყენებული ზიანი, 1 თვის განმავლობაში საშუალო მომხმარებლის საარსებო მინიმუმის ორმაგ ოდენობაზე (დღეის მდგომარეობით 460 ლარი) მეტი სარგებლის მიღება, ასევე -მისთვის ამგვარი სარგებლის გადაცემა. ეს წესი არ შეეხება მსჯავრდებულის მიერ საბანკო ანგარიშზე ელექტრონული ფორმით მიღებულ თანხას, მის სახელზე რეგისტრირებულ სატრანსპორტო საშუალებას, სასოფლო-სამეურნეო მანქანის დამხმარე ტექნიკურ საშუალებებს ან მის საკუთრებად რეგისტრირებულ უძრავ ქონებას.
ახალი საკანონმდებლო ცვლილებები აშკარად წარმოაჩენს სახელმწიფოს მკაცრ მიდგომას დაზარალებულთა ინტერესების დაცვის კუთხით. განსაკუთრებით საყურადღებოა სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობის დაკისრება პირისათვის იმ შემთხვევაშიც კი, როცა მსჯავრდებულმა მისგან მიიღო გარკვეული სარგებელი, მაგალითად, საჩუქრად გადასცეს „საშუალო მომხმარებლის“ საარსებო მინიმუმზე (დღეის მდგომარეობით 230 ლარი) მეტი ღირებულების ნივთი, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი ქმედება შეიძლება არ იყოს პირდაპირ კანონსაწინააღმდეგო ხასიათის ან ზიანის ანაზღაურების თავიდან აცილების მიზანით განხორციელებული.